İBN TEYMİYYE MEKKELİ MÜŞRİKLERİN ŞEFAAT İNANCI İLE ALAKALI ŞÖYLE DER:

 İBN TEYMİYYE  MEKKELİ MÜŞRİKLERİN ŞEFAAT İNANCI İLE ALAKALI ŞÖYLE DER :

وَقَالَ: قُلْ لَوْ كَانَ مَعَهُ آلِهَةٌ كَمَا يَقُولُونَ إِذًا لَابْتَغَوْا إِلَى ذِي الْعَرْشِ

 سَبِيلًا وَهُمْ كَانُوا يَقُولُونَ: إِنَّهُمْ يَشْفَعُونَ لَهُمْ

وَيَتَقَرَّبُونَ بِهِمْ

لَكِن كَانُوا يثثبِتُونَ الشَّفَاعَةَ بِدُونِ إِذْنِهِ فَيَجْعَلُونَ الْمَخْلُوقَ يَمْلِكُ الشَّفَاعَةَ وَهَذَا نَوْعٌ مِنَ الشَّرَكِ، فَلِهَذَا قَالَ تَعَالَى: وَلَا يَمْلِكُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ الشَّفَاعَةَ). فَالشَّفَاعَةُ لَا يَمْلِكُهَا أَحَدٌ غَيْرُ اللَّهِ

"Allah Teâla şöyle dedi: (De ki; Eğer söyledikleri gibi Allah ile beraber başka İlahlar bulunsaydı o takdirde bu İlahlar arşın sahibi olan Allah'a ulaşmak için fırsatlar kollayacaklardı.)

Müşrikler putlarının kendilerine şefaat edeceklerini ve onlar vesilesiyle Allah Teâla'ya yaklaştıklarını söylüyorlardı.

Fakat ispat ettikleri şefaatin Allah Teâla'nın iznine bağlı olmadan gerçekleşeceğini söylüyorlardı. Bu suretle yaratılmışlara müstakil bir şefaat hakkı tanıyorlardı. Ki bu, şirkin bir çeşididir. Bu yüzdendir ki Allah Teâla şöyle demiştir: (Allah'tan başka yalvardıkları şefaate  mâlik değillerdir.)" O halde Allah'ı dışında kimse şefaate sahiphiç değildir."

Kaynak MECMUUL FETAVA 16. CİLT SAYFA 122