İbn Teymiyye Şefaat Hakkında dedi ki

 İbn Teymiyye Şefaat Hakkında  dedi ki :

فالمشركون كانوا يتخذون من دون الله شفعاء من الملائكة والأنبياء

الصالحين ويصورون تماثيلهم فيستشفعون بها ويقولون: هؤلاء خواص الله فنحن نتوسل إلى الله بدعائهم وعبادتهم ليشفعوا لنا كما يتوسل إلى الملوك بخواصهم لكونهم أقرب إلى الملوك من غيرهم فيشفعون عند الملوك بغير إذن الملوك وقد يشفع أحدهم : عند الملك فيما لا يختاره فيحتاج إلى إجابة شفاعته رغبة ورهبة. فأنكر الله هذه الشفاعة

______________________________________

Sonuç olarak şöyle denir: Müşriklerin Allah'ın dışında meleklerden, peygamberlerden ve salih kullardan edindikleri şefâatçileri vardı. Onların heykellerini yapıyorlardı. Sonra onların şefâatlerini istiyorlardı. 

Bu konuda şöyle diyorlardı: 

Bu insanlar, Allah'ın seçkin kullarıdır. Biz onlara dua edip ibadet etmekle Allah'a ulaştıracak bir vesile arıyoruz. Bunu yaparken de onların bize şefâatçi olmalarını hedefliyoruz.

 Aynen krallara, onların yakınında bulunan kimselerin aracı kılındığı gibi... Çünkü bu kimseler krallara diğer insanlardan daha yakındırlar. Bu nedenle KRALLARIN İZNİ OLMADAN onların nezdinde şefâatçi olurlar. 

Bazen onlardan biri kralın tercih etmediği bir hususta şefâatçi olur. Kral da KORKTUĞU veya istediği için onun şefâatini kabul etmeye kendini MUHTAÇ hisseder.

Allah'u Teâlâ bu şefâati reddetmiştir. Bu konuda şöyle buyurmuştur:

مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ

"O'nun izni olmadan katında kim şefâat edebilir ki.

وَكَمْ مِنْ مَلَكِ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِنْ بَعْدِ أَنْ يَأْذَنَ اللهُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَرْضَى

"Allah, dilediğine ve hoşnut olduğuna izin vermedikçe, göklerde bulunan nice meleklerin şefâati bir şeye yaramaz.

Kaynak Mecmuul Fetava 1. Cilt sayfa 297