İbn Teymiyye Tevbe Suresi 31. Ayeti Kerime'nin Sebebi Nuzulunde Geçen Ahbar Ve Ruhbanlara İtaat Meselesini Şu Sekilde İzah Ediyor :

 İbn Teymiyye Tevbe Suresi 31. Ayeti Kerime'nin Sebebi Nuzulunde Geçen Ahbar Ve Ruhbanlara İtaat Meselesini Şu Sekilde İzah Ediyor :

وهؤلاء الذينَ اتَّخَذُوا أخبارهم ورهبانهم أربابا حيث أطاعوهم في تحليل ما حرم الله وتحريم ما أحل الله

يكونون على وجهين

"Şu Ahbar ve Ruhbanlarına Allah Teâla'nın haramlarını helal, helallerini haram kılmada itaat ederek Rabb edinenler iki kısımdırlar:

أحدهما: أن يَعْلَمُوا أنهم بدلوا دين الله فَيَتَّبِعُونَهُمْ عَلَى التبديل، فيعتقدون تحليل ما حرم الله وتحريم ما أحل الله اتباعًا لرؤسائهم، مع علمهم أنهم خَالَفُوا دِينَ الرُّسُلُ، فَهَذَا كفر وقد جَعَلَهُ الله وَرَسُولُه شركا وإِن لَّمْ يَكُونُوا يُصَلُّونَ لَهُمْ ويسجدون لهم، فكان من اتبع غيرة في خلاف الدين مع علمه أنه خلاف الدين واعتقد ما قَالَهُ ذَلِكَ دُونَ مَا قَالَهُ اللهُ

ورَسُولُهُ مُشركا مثل هؤلاء

Birinci kısım; Bu kişilerin Allah Teâla'nın dinini değiştirdiklerini bilirler. Buna rağmen büyüklerine uyarak, Allah'ın haramlarının helalliğine ve helallerinin haramlığına îtikat ederler. 

Üstelik täbi olunan büyüklerinin, tüm Rasûllerin getirmiş oldukları dine muhalefet ettiklerini bilmekle birlikte bunu yaparlar.

Bu, Allah ve Rasûlünün şirk saydığı bir küfürdür. Her ne kadar büyüklerine namaz kılmasalar, secde etmeseler de böyledir.

Her kim bir başkasına dine muhalif olduğunu bildiği bir hükümde ittibâ eder. Allah Teâla'nın ve Rasûlünün değil de, tâbi olduğu kişinin söylediklerinin sıhhatine îtikat ederse, o da tıpkı bunlar gibi müşrik olur."

والثاني: أن يكون اعتقادهم وإيمانهم بتحريم الخلال

وتحليل الحرام ثابثا، لكنهم أطاعوهم في معصية الله، كما يفْعَلُ المُسلم ما يفعله من المعاصي التي يعتقد أنها معاص

فهؤلاء لهم حكم أمثالهم من أهل الذنوب

"İkinci kısım ise; Allah Teâla'nın haramlarının haram, helallerinin ise helal olduğu konusundaki itikatları değişmeden sabit olarak, Ahbar ve Ruhbanlara sadece mâsiyeti işleme konusunda tâbi olurlar. 

Bu, tıpkı bir Müslümanın masiyet olduğunu bildiği bir ameli işlemesi gibidir. 

Bunların hükmü ise benzerleri olan günahkarların durumu gibidir.

(Kaynak İbn Teymiyye Mecmuul Fetava/7 Cilt Sayfa 70)