İbn Teymiyyenin Usulünü Anlama Noktasında Bazı Kavilleri

 İbn Teymiyye Dedi Ki ;

كذلك من دعا غير الله وحج إلى غير الله هو أيضا مشرك، والذي فعله كفر، لكن قد لا يكون عالما بأن هذا شرك محرم.

كما أن كثيرا من الناس دخلوا في الإسلام من التتار وغيرهم وعندهم أصنام لهم صغار من لبد وغيره وهم يتقربون إليها ويعظمونها ولا يعلمون أن ذلك محرم في دين الإسلام، ويتقربون إلى النار أيضا ولا يعلمون أن ذلك محرم، فكثير من أنواع الشرك قد يخفى على بعض من دخل في الإسلام ولا يعلم أنه شرك، فهذا ضال وعمله الذي أشرك فيه باطل، لكن لا يستحق العقوبة حتى تقوم عليه الحجة، قال تعالى: { فلا تجعلوا لله أندادا وأنتم تعلمون) [سورة البقرة: (۲۲))، وفي صحيح أبي حاتم وغيره عن النبي صلى الله عليه وسلم أنه قال: الشرك في هذه الأمة أخفى من دبيب النمل) فقال أبو بكر رضي الله عنه : يا رسول الله كيف ننجو منه؟ قال: قل اللهم إني أعوذ بك أن أشرك بك شيئا وأنا أعلم، وأستغفرك لما لا أعلم).

 

Aynı şekilde Allah'tan başkasına dua eden ve Allah’tan başkası için hac eden kişi de müşriktir. Bu kişinin yaptığı iş küfürdür. Ancak bu kişinin, bunun haram bir şirk olduğunu bilmemesi mümkündür.

Nitekim Tatarlar ve benzeri topluluklardan İslam’a giren birçok kişi, kendilerine ait küçük putları (örneğin keçeden yapılmış) olduğu halde İslam’a girmiştir. Bu putlara yakınlaşıp onları yüceltmişler, fakat bunun İslam dininde haram olduğunu bilmemişlerdir. Ayrıca ateşe yakınlaşıp ona ibadet etmişlerdir, fakat bunun da haram olduğunu bilmemişlerdir. Şirk türlerinin birçoğu, İslam’a yeni giren bazı kişilere gizli kalabilir ve bunun şirk olduğunu bilmeyebilirler. Bu tür kişiler sapıktır ve şirk ile yaptıkları ameller batıldır. Ancak kendilerine hüccet (delil ve açık açıklama) ulaşmadıkça cezayı hak etmezler. Allah Teâlâ şöyle buyurmuştur: "Bile bile Allah’a eşler koşmayın." (Bakara Suresi, 22. ayet)

Ebu Hatem ve diğerlerinin sahih olarak naklettiği bir hadiste, Peygamber Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: “Bu ümmetteki şirk, karıncanın yürümesinden daha gizlidir.” Bunun üzerine Ebu Bekir (radıyallahu anh) sordu: “Ey Allah’ın Resulü, bundan nasıl kurtulabiliriz?” Peygamberimiz şöyle buyurdu: “Şöyle de: ‘Allah’ım, bildiğim halde sana şirk koşmaktan sana sığınırım ve bilmeden yaptığım şeyler için de senden bağışlanma dilerim.’”

---

(Kaynak İbn Teymiyye /el-İkhnaîyye veya İkhnaî’ye Red Sayfa 206)

____

İbn Teymiyyenin Usulünü Anlama Noktasında Kendi İfadesinden Önemli Bir Kavli.

Bir Fiile Şirk Diyor ,

Faili ne Müşrik Diyor,

Ama Bunun ile Küçük Şirki Kast Ediyor.

İmam İbn-i Teymiyye (rh) dedi ki:

وإنما سماه شركا؛ لأن الحلف بغير الله إنما يكون

 بالمعبود، فمن حلف بغير الله فقد جعل لله ندا. فإن فعل هذا معتقدا لعبادته فهو كافر، وإن لم يكن معتقدا فهو مشرك في القول دون الشرك الأكبر الذي ينقل عن الملة، كما قالوا: شرك دون شرك.

Onu (Yemini) şirk olarak isimlendirmiştir. 

Çünkü Allah'tan başkasına yemin etmek,Sadece mabud için olur.

***Her kim Allah'tan başkasına yemin ederse, Allah'a ortak koşmuş olur.***

Eğer(bununla beraber) ona ibadeti kastederse kafir olur. 

Eğer buna inanmazsa,O kimse söz'de/lafız'da müşrik olur.

Fakat dinden çıkarıcı büyük şirk ile değil.

(Bazılarının) "Şirkin altında ki şirk" dedikleri gibi. 

[Cevab-u Fi'l Halfi Li Ğayri'llah,6]

_____________

Bu Hususu Anlamakta Güçlük Çekiyorsanız Şirk Olmadığında Neredeyse Tüm Kesimlerin İttifak Ettikleri Bir Fiile Bile İmam İbn Teymiyye'nin Şİrk Dediğini Örnek Olarak Verebiliriz.

Şu Sözünde Olduğu Gibi 

İbn Teymiyye Der Ki ;

وَأَمَّا التَّمَسُّحُ بِالْغَيْرِ أَي قَبْرِ كَانَ وَتَقْبِيلُهُ وَتَسْرِيعُ الْخَدَّ عَلَيْهِ فَمَنْهِي عَنْهُ بِالتَّفَاقِ الْمُسْلِمِينَ، وَلَوْ كَانَ ذَلِكَ مِنْ قُبُورِ الْأَنْبِيَاءِ وَلَمْ يَفْعَلْ هَذَا أَحَدٌ مِنَ سَلَفِ الْأُمَّةِ

وَأَئِمَّتِهَا، بَلْ هَذَا مِنَ الشِّرْكِ

"Hangi kabir olursa olsun el sürmek, öpmek ve toprağı ile ya- nağını bulamak Müslümanların ittifakı ile nehyedilmiş işlerden- dirler. İsterse bunlar Peygamberlerin kabirleri olsalar bile hükmü böyledir. Çünkü ümmetin selefinden ve imamlarından hiç kimse böyle bir şeyi yapmamışlardır. Bilakis böyle bir şey şirktir."

(Kaynak Ziyaretu'l-Kubur, s. 38)